در گفتگو با زوج امدادگر قمی مطرح شد:
خدمت در هلال احمر، بدون علاقه و به دور از حس دغدغه مندی امکان پذیر نیست
زوج مدادگر در گفتگویی مشترک از علایق خود در مسیر خدمت در هلال احمر سخن گفتند و فعالیت های خود را در این بخش تشریح کردند.
هلال احمر جایی برای رشد و خدمت به خلق است، جایی متفاوت که گویی به آسمان نزدیکتر است، آدم هایی که اینجا خدمت می‌کنند زیبایی‌هایی را به تصویر می‌کشند که هم دردهای بشری را کاهش میدهند هم به روح خود و جامعه تعالی می‌بخشند. اینجا حال همه آدم ها خوبتر می‌شود، حالی که معنای واقعی و توصیف آن را فقط آنانی که در این مسیر گام نهاده اند با جان و جسم درک کرده اند، و چه زیباست در این راه با همراه و همدل و رفیق زندگی مشترک همراه باشی برای خدمت به خلق.
معصومه اصلانی کارشناسی کشاورزی و دانشجوی مددکاری از سال 97 عضو جوانان و امداد شده است، وی در کنار همسر در جمعیت هلال احمر خدمت می‌کند، وی در مورد فعالیت های خود گفت: من در امداد و شیفت ها و ای او سی اپراتور 112 و هم در مددکاری و جوانان فعال هستم.
این بانوی مددکار در این باره توضیح داد: من در حوزه امداد نیز به عنوان نجات گر فعالیت داشته و در جوانان کمتر حضور دارم، ولی در بخش های امدادی و دوره‌ها دارای حضور منسجم هستم.
اصلانی در مورد فعالیتش در بخش اپراتوری 112 بیان کرد: در این سامانه پاسخگوی تماس هایی در خصوص تصادفات جاده ای هستیم و نزدیک ترین پایگاه را طبق محدوده تصادفات اعزام می‌کنیم.
او عنوان کرد: من امداد را بسیار دوست دارم ولی مددکاری برای من بسیار ارزشمند است، گاهی برای نیازمندانی که کمک درمانی می خواهند پرونده تشکیل می دهیم و به امور مالی ارسال می‌کنیم.
این امدادگر و عضو جمعیت جوانان تصریح کرد:تا جایی که می‌شود در مناسبت ها به صورت شیفتی فعال هستیم و ایامی مانند عید و محرم و صفر و شعبان نیز سعی می‌کنیم حضوری منسجم و کامل داشته باشیم.
او در مورد ورود خود به این عرصه گفت: در سال 96 از طریق خواهر همسرم با ایشان آشنا شدم و پس از ازدواج به جمعیت هلال احمر پیوستم و در بسیاری از ایام نیز شیفت های همزمان در کنار هم داشته ایم.
اصلانی افزود: اگر به گذشته برگردم باز هم عضو هلال احمر می‌شوم، چون کمک کردن چه در امداد و مددکاری و خدمت به دیگران بسیار دوست داشتنی است و برکت کارهای خیر را در زندگی احساس می‌کنیم و به واسطه دعایی که وجود دارد گاهی مشکلاتمان به راحتی حل شده است.
وی همچنین در مورد انتظاراتش از متولیان و مدیران عنوان کرد: اگر جای مسئولان هلال احمر بودم حتما برای اعضایی که همواره پای کار و علاقه مند و دغدغه مند هستند و عمر خود را پای کار گذاشته‌اند استفاده می‌کردم و چنین ظرفیتی را اجر می نهادم.
این امدادگر بیان کرد: من دوست دارم اگر روزی صاحب فرزند شدم به این جمعیت بپیوندد، من با همه مشکلات و سختی‌ها هیچ وقت پشیمان نیستم و حتی در شرایط کرونا در کنار اعضا به خدمت پرداختیم و در مرکز توزیع بسته‌های بهداشتی و طرح ناظران و آمران و واکسیناسیون نیز حضور داشتیم و تا جایی که باشد در هر شرایطی حاضر می‌شوم.
آقای محمود واعظی نژاد همسر این امدادگر که سالها در جمعیت عضویت دارد و از سال 1381 وارد شاخه جوانان شد و تا سال 88 در این شاخه فعال بود و تا سال 1401 نیز در قسمت امداد مشغول به فعالیت است.
این امدادگر فعال در این باره می‌گوید: از سال 88 در شاخه امداد در ماموریت های مختلف و تصادفات جاده ای و ماموریت های داوطلبانه و ر در مراسمات و برنامه‌ها حضور داشته ام و افتخار می‌کنم امروز نیز در کنار دوستان به فعالیت می‌پردازم.
او در مورد فعالیت های خود عنوان کرد: شیفت های ما 24 و 48 ساعته است و عمدتا 24 ساعته‌ها را حضور می یابیم؛ بنده کارمند شرکت هستم و علی رغم اینکه محدودیت هایی برای حضور مستمر دارم اما در ماه چند شیفت را به دلیل علاقه مندی به این کار برعهده می‌گیرم.
او تصریح کرد: در مناسبت ها نیز 48 ساعته حضور دارم و در پایکاه معصومیه دارای شیفت هستم، در حال حاضر نجات گران و امدادگران دارای درجه هستند و درجه ایثار دارند که آزمون کشوری دارد، بنده نیز نجات گر یک هستم و امیدوارم بتوانم درجه ایثار را کسب کنم.
این امدادگر در مورد خدمات خود در ماموریت های مختلف اظهار داشت: آخرین ماموریت تصادف جرحی در اتوبان کاشان و کار رها سازی بود که به دلیل دشواری کار در چند ساعت انجام دادیم.
وی گفت: در سطح کشور نیز در کمک رسانی به بلایایی چون سیل وزلزله نیز حضور داشتم اربعین نیز در سال 97 در مرز چزابه برای پوشش امدادی اعزام شدم.
واعظی نژاد بیان کرد: همسر من پس از ازدواج وارد جمعیت شد و بسیار به این کار علاقه دارد ما پا به پای همدیگر پیش می رویم گاهی در برخی از مناسبت ها در کنار یکدیگر بوده ایم.
وی خاطرنشان کرد: تصادفات از جمله خاطراتی است که با تلخی‌های زیادی همراه است و اثرات روحی و روانی دارد اگر علاقه ای نبود این کار را راها می‌کردیم، به خصوص اینکه تصادفات کشته‌ها و مجروحانی دارد و بسیار دردناک است.
این امدادگر در ادامه از مطالبات خود از مدیران گفت: علاقه زیادی به هلال احمر دارم و داشته ام ولی تقاضا دارم مسئولان بیش از این به نیروها بها بدهند برخی می آیند و به مرور انگیزه شان را از دست می دهند و می روند.
وی گفت: ماندن در این کار، به علاقه بستگی دارد، اما افراد نمی‌توانند با توجه به مسائل شغلی تحصیلی همه عمر خود را در این کار بگذارند اما باید تمهیداتی باشد تا افراد داوطلب نیز با تشویق و حمایت در این عرصه باقی بمانند.
واعظی نژاد عنوان کرد: تاثیرات مثبت فعالیت های خیر را بارها در زندگی ام دیده ایم و گره‌های زیادی توسط دعای مردم گشوده شد و احساس می‌کردم بی ارتباط با کار خیر نیست و دعایی که کرده اند اثر گذاشته است.
وی در پایان تصریح کرد: توصیه می‌کنم به علاقه مندان که با دغدغه مندی بیایند و فقط برای گذر وقت نباشد، بحث مادیات جایگاهی در هلال احمر ندارد و باید با علاقه باشند، در این عرصه پیشکسوتان زیادی هستند که سالها تلاش کرده اند و همچنان داوطلبانه به خدمت می‌پردازند.